Malta
Op dit fraaie eiland wordt sinds 1989 elk jaar een korenfestival gehouden, wij waren er in 1994.
De Nederlandse reisorganisatie Travel Time dacht dat het wel aardig zou
zijn ook eens een wat vrolijkere noot tussen al dat klassieke geweld te
brengen. De eigenaar van dit Haagse reisbureau, dhr. Rob Musquetier,
bezorgde ons een invitatie voor november 1994.
We vertrokken met zo'n 70 leden en echtgenotes naar Schiphol waar de
reis begon met een vertraging van bijna acht uur. Ons vliegtuig van
Malta-Air stond nog met pech aan de grond op Malta, toen wij al lang en
breed op Schiphol waren. Maar onze reisleider -Rob Musquetier wilde deze
reis zelf ook mee maken- ontpopte zich als een aimabel mens en groot
humorist zodat tijdens het lange wachten geen wanklank te horen viel. We
vermaakten onszelf met allerlei spelletjes, kaarten en 'af en toe' een
vochtige versnapering. Helaas moesten we door deze vertraging wel ons
eerste optreden in een groot hotel annuleren. In de loop van de avond
arriveerden we pas in ons, overigens luxe, hotel.
Het verplichte stuk van het concours zagen wij écht niet zitten en we besloten om ‘buiten mededinging' mee te doen en er iets speciaals van te maken. Wij zongen als enig koor tijdens de officiële opening in het prestigieuze Mediterranean Conference Centre. Het Festival zelf vond plaats in het Catholic Institute waar wij ook met veel succes optraden. Ook hier was het, net als een jaar eerder in Wenen, een cultuurschok. Zowel ons repertoire als 'zeemansklofje' stond in schril contrast met de, netjes in het pak gestoken, andere deelnemende koren. Natuurlijk hadden wij ook onze mooie historische loodsenuniformen bij voor de 'deftige' aangelegenheden. Eén daarvan was ongetwijfeld het hoogtepunt van deze reis, het optreden in het Maritiem Museum ter gelegenheid van de teruggave van het boegbeeld van het lang in Malta gestationeerd geweest zijnde HMS ‘Hibernia'. Onder het selecte publiek onder meer de President van de Republiek, de heer Mifsud Bonnici, die sindsdien ook in het bezit is van een CD van het koor...
Het werd een zeer ontspannen werk/vakantiereis met behoorlijk wat vrije
tijd zodat we het eiland goed konden bezichtigen. We maakten nog een
rondvaart door de schitterende oude haven en bekeken de prachtige
eeuwenoude gebouwen en cultuur.
Ook maakten we nog een dagtocht naar het naastgelegen eiland Gozo.
Indrukwekkend waren de 365 kathedralen waaroder die met de ingeslagen,
maar niet ontplofte, bom in de tweede wereldoorlog.
De reis werd afgesloten met een daverende diner-avond in ons hotel waar
we werden verrast door een mooi optreden van onze accordeonist Monty en
zijn vrouw Marina op mandoline. We waren er allemaal stil van.
Klap op de vuurpijl was echter het optreden van het
Scheldeloodsenvrouwenkoor, laat op de avond. De stemming zat er
natuurlijk al goed in toen we plotseling onze vrouwen misten. Zij hadden
overdag kans gezien om onze zeemansoutfit uit de al ingepakte koffers
te halen. Elke echtgenote was zodoende gekleed in het klofje van haar
eigen man. Compleet met houding en gebaren waarvan je jezelf niet
bewust bent, een schokkende confrontatie, maar wel lachen! Zij hadden
natuurlijk een speciale eigen shantytekst en Rob Musquetier kon bij ons
niet meer stuk na zijn optreden met die vrouwen verkleed als de ons
aller bekende Maggie May, compleet met een onvervalst Liverpools dialect
en uitdagende danspasjes.
Wederom een onvergetelijke reis.